Gadarine, aanzienlijk status binnen sjamanisme tot ze God leerde kennen

18 september 2017 |

Het sjamanisme en de voorouderverering zijn diep geworteld in de Aziatische samenleving. Gadarine had binnen deze cultuur een aanzienlijke status, die haar familie aanzien gaf. Ze bracht offers, aanbad voorouders en riep verkeerde machten aan voor genezing van de mensen die bij haar kwamen. Maar al haar status en aanzien maakte haar niet gelukkig. Ze zegt: “Satan geeft, bijvoorbeeld de macht om een zieke te genezen, maar hij neemt ook. Want tenslotte voel je alleen nog leegte, wanhoop.”

Op een dag hoorde ze het evangelie en gaf haar leven aan Jezus. Het was afgelopen met haar macht èn met haar status. Haar familie was erg boos, zij deelden namelijk in het aanzien en dat was plotseling afgelopen! Ze werd door dorpsgenoten verstoten en vervolgd. Een lange tijd heeft ze in angst geleefd, ze voelde zich onveilig op straat. Iedereen kende haar en wist dat ze was bekeerd!

Eenzaam bleef ze achter, zelfs haar vijf kinderen wilden niets meer met haar te maken hebben. Haar oudste had een belangrijke positie bij de politie en vertelde rond dat zijn moeder gek was. Gebed was in die jaren haar toevlucht en Jezus bleef haar zeer nabij.

Toen kwamen haar zoon en schoondochter toch een keer bij haar op bezoek. Aangedaan vertelt ze wat er gebeurde: “De Heilige Geest sprak tot mij dat ik twee dingen moest doen. Ik moest hem in de eerste plaats vragen mij te vergeven dat ik hem, naar onze volkscultuur, als baby heb afgestaan aan zijn grootouders. Ten tweede moest ik hem en zijn vrouw de voeten wassen. Iets wat ook absoluut tegen onze cultuur ingaat. Een ouder die zich vernedert voor haar kinderen? Onmogelijk.” Nog steeds is ze heel geëmotioneerd als ze vertelt hoe ze al huilend aan de opdracht van God heeft voldaan.

Deze dag heeft zoveel verandering teweeggebracht. Haar zoon ging uiteindelijk zelfs met haar mee naar de kerk. En opnieuw hoorde ze Gods stem die haar zei naar links te kijken, waar haar zoon zat. Haar hart liep over van vreugde en dankbaarheid toen ze zag dat hij aan het bidden was. Wat een geschenk! Kort daarop gaf ook hij zijn leven aan Jezus.

Nu, jaren later, zijn al haar kinderen tot geloof gekomen. Ze is er zo gelukkig mee. Ze vertelt dat zoveel landgenoten op zoek zijn, dat ze een vervulling zoeken voor de leegte in hun leven. Daarom nodigt ze mensen uit samen met haar naar een christelijk programma te komen kijken. “Mensen geloven wat ze zien,” zegt ze. “Het is niet zonder risico maar ik vertrouw God, Hij stelt niet teleur.”