Sawadago – omgaan met groot verdriet

Op de foto zie je Sawadigo, 28 jaar. Ze woont in Burkina Faso.

“In mijn tienerjaren ben ik getrouwd volgens moslimgebruik. We waren nog kinderen, zo jong waren we. Het gebeurde al vrij snel dat ik zwanger raakte en bijna precies een jaar na ons trouwen kregen we een tweeling. 2 meisjes, Nami en Marie.

Al snel zagen we dat het met Nami niet goed ging, en ook de gezondheid van Marie ging snel achteruit. Binnen zes maanden zijn zij allebei gestorven. Mijn man en ik waren beide kapot van verdriet!
Na een rouwperiode van twee jaar wilden we graag nog een kindje. Al snel raakte ik opnieuw zwanger en beviel van een jongetje, Abel. Ook hij overleed al snel na zijn geboorte.
Na zijn overlijden besloot mijn man te trouwen met een tweede vrouw.”

HIV-positief
“Dat kon ik lichamelijk en geestelijk niet meer aan. Ik werd lange tijd erg ziek en kon niets meer. Zelfs eten kostte veel moeite. Nadat ik een televisieprogramma zag over HIV en de symptomen, vroeg ik mijn man om samen met mij een test te laten doen. Ik schrok enorm van het resultaat: ik bleek HIV-positief te zijn. Mijn man accepteerde dit niet en vroeg me het huis te verlaten. Hij wilde niet meer met mij getrouwd zijn.

Ik voelde me in die tijd erg alleen. Mijn man had mij verlaten en ik rouwde nog om mijn overleden kindjes. Ik had geen hoop meer!
Omdat ik nu wist wat er met mij aan de hand was, kon ik wel eindelijk op de juiste manier behandeld worden.”

Telefoonnummer
“Ik vond een telefoonnummer dat ik ooit had opgeschreven. Dit was het telefoonnummer dat ooit werd gedeeld op TV, voor als je eens met iemand wilde praten. De mevrouw die de telefoon opnam heeft mij het evangelie verteld en dat was precies wat ik nodig had! Ik heb diezelfde avond via de telefoon gebeden en de Heer aangenomen als mijn Verlosser.

Mijn verdriet en verlies heb ik een plekje kunnen geven. Ik zie mijn kinderen hier niet meer, maar ik weet dat ik ze ooit weer zal zien! Dat geeft mij hoop.”