Klik op de afbeelding om de film over het leven van Robert en Rita te bekijken.
“Verleng je armen. Zo simpel is het.”
Voor Robert en Rita uit Bangladesh is hun gehandicapte kind geen vloek maar een zegen
Toen zijn vrouw zwanger bleek te zijn van hun eerste kind, kon Robert zijn geluk niet op. Hij zou vader worden! Wat zouden zijn ouders trots op hem zijn. Rita beviel in het ziekenhuis en gespannen wachtte Robert tot de verpleegster hem kwam halen om zijn kind in zijn armen te kunnen nemen. Maar het duurde lang. Zo nu en dan zag Robert een arts of verpleegkundige zwijgend en ernstig voorbij lopen. Hij ving een gesprek op over ‘een probleem’, klampte een arts aan die kortaf zei: ‘We doen er alles aan, meneer!’ Een bang voorgevoel maakte zich van Robert meester.
Het bleek mis te zijn. Helemaal mis. Op de terugweg naar huis, met zijn vrouw naast zich, het kind in haar armen, hoorde Robert de stem van de dokter nog in zijn hoofd: “Uw zoon heeft tijdens de bevalling een hersenbeschadiging opgelopen. Hij zal ernstig gehandicapt zijn. Hij zal nooit kunnen lopen of praten, maar hij zal jullie wel kunnen horen en begrijpen.”
Roberts wereld stortte in. Wat hadden zijn vrouw en hij gedaan dat er een vloek op hen rustte? Hoe moest hij hiermee leren leven? Wat zou zijn omgeving wel denken?
Toen een vriend vertelde dat hij wel een manier wist om van het kind af te komen, voelde Robert een ongekende kracht in zich. Zijn zoon voor veel geld verkopen aan een instantie die zich later zou verrijken door hem als bedelaar de straat op te sturen? Dat nooit! Robert werd zo kwaad dat hij zijn vriend onmiddellijk het huis uitzette. Toen de man weg was, liet hij zich op de bank vallen. “Waarom overkomt ons dit?”, vroeg hij in wanhoop aan zijn vrouw. “Ik weet het niet”, antwoordde Rita rustig. “Ik weet alleen wel dat dit kind niet een straf op onze zonde is. Hij is een zegen van God. Hij is Gods geschenk aan ons! Je moet hem accepteren, Robert”
Robert bad veel in die tijd. Om overgave, om kracht en liefde voor zijn kind. En gaandeweg leert hij zijn kind te aanvaarden. Zijn zoon blijkt een lief, aanhankelijk, blij kind te zijn. Hij brengt vreugde, vrede en liefde in huis. Vaak hebben ze met z’n drieën veel plezier en telkens als Robert en Rita een meningsverschil hebben, is het hun zoon die hen terugbrengt bij waar het werkelijk om draait: de liefde. Dan staken ze hun gekibbel en geruzie en sluiten ze vrede omwille van het kind. Het kind is werkelijk een zegen.
Het feit dat Robert en Rita hun kind zo liefdevol verzorgen valt op in hun kennissenkring. Op een dag komt er iemand op bezoek die vertelt ook een gehandicapt kind te hebben. Hij voelt zich enorm onder druk gezet door zijn ouders en vrienden: ‘Je vrouw heeft dit over jullie afgeroepen! Ga scheiden van haar en trouw met iemand anders! Verkoop je kind, dan ben je er vanaf!’ “Ik zal u eerlijk bekennen dat ik daar weleens aan gedacht heb: mijn kind wegbrengen. Niemand begrijpt ons, ik hoop dat u mij kunt bemoedigen!”, zegt de man wanhopig.
Robert herkent het helemaal. Hij vertelt de man hoe het hem lukte zijn kind te aanvaarden als een geschenk van God. “Wat wij hebben gedaan is eigenlijk heel simpel: we hebben onze armen verlengd. We zijn voor hem gaan zorgen en gaan nergens heen zonder hem. We nemen hem zelfs mee naar de markt. Hij heeft ons zo nodig! En nu leven we voor ons kind. Dat moet jij ook doen. Zorg voor je kind, dan zul je zien dat alles goed komt. Dan zul je vrede ontvangen.”
Dit verhaal is waargebeurd en uitzonderlijk in Bangladesh. Nog elke dag worden daar gehandicapte kinderen verlaten, verkocht en veracht. De gedachte dat een niet-gezond kind een vloek is, leeft nog altijd sterk bij de bevolking. Een zwaar gehandicapt kind aanvaarden als een Godsgeschenk is uitzonderlijk, en zeer inspirerend en bemoedigend voor ouders in dezelfde situatie. Deze uitzending van Yokohoni Media heeft in Bangladesh veel losgemaakt. Het heeft de kijkers bovendien bepaald bij de God van kleine mensen: Jezus. Die ook naar deze wereld kwam als een hulpeloos kind. Waarmee Hij ons de liefde leert zoals die is: onvoorwaardelijk en eeuwig.