Blog – Zending van overal naar overal, en open ogen – Henk P. Medema
Zending van overal naar overal, en open ogen
Henk P. Medema
Blinden laat ik gaan over onbekende wegen, op paden die ze niet kennen voer ik hen. Jesaja 42:16
‘Opa, mogen de schermpjes aan?’ Onze kleinkinderen weten dat ‘t niet altíjd mag, de spelletjes, puzzeltjes, games & social media waarvan destijds zelfs hun ouders nog niks wisten. Die zijn nu verstandig, en zeggen dat er ‘schermloze’ uren zijn, waarin de kinderen elkaar en de volwassenen ‘gewoon’ aankijken.
Maar zelfs zonder smartphones, tablets enzovoorts worden onze ogen rusteloos beziggehouden. In het Midden-Oosten heb ik hetzelfde ervaren: je dronk gezellig thee en at allerlei zoetigheden met een Arabische familie, maar op de achtergrond stond de televisie aan. In Afrikaanse townships was het al niet anders: grote schermen blijven beelden vertonen, zelfs al is de hele familie wat anders aan het doen. Armoede, zeker weten. Oorlog, vaak ook. Maar deschermen houden de blik van de mensen gevangen.Laten we eerlijk zijn: ik ook, wij ook onzeogen worden vrijwel de hele dag bezig gehouden metwat we zien. Waardoor we eigenlijk verblind raken, want we kunnen ons niet rustig met onzemedemensen bezighouden, of op ons werk concentreren.
In het begin van m’n studententijd (dat is dus héél lang geleden…) werd ik voor het eerst geconfronteerd met de tekst uit Jesaja die boven deze column staat. We waren nét een studentenkring gestart, Ichthus zou ie heten, en het was het begin van een heleboel meer. Tegenover me zat een meisje dat medicijnen ging studeren, nadat ze eerst een jaar in Amerika had doorgebracht, en daar waren haar ogen open gegaan voor Jezus. Van de Bijbel wist ze nog niet zoveel, maar deze tekst was ze ‘toevallig’ tegengekomen, en ze citeerde hem voor ons, als een belofte van God. Intussen, zo’n vijfenveertig jaar later, kan ik vertellen dat ze vele jaren alszendingsarts in Afrika heeft gewerkt en daarvoor én erna ook in Nederland een discipel van de Heer was.
Televisieuitzendingen zijn niet altijd zendingen van God, dat hoef ik je niet te vertellen. Er komen soms dingen op het scherm die je niet wilt zien soms omdat ze verleidelijk zouden zijn, maar ook doordat ze ons erg pijn doen en verdrietig maken en we er ‘s nachts geen oog meer van dicht doen. Maar er is een zending van God! Die is op z’n hoogst geopenbaard toen Hij Zijn Zoon naar deze wereld zond, om Zijn leven totaal over te geven voor verloren mensen.
Van deze zending maken nu allen deel uit die verlost zijn van hun zonden, en van wie de ogen geopend zijn voor de ellende in deze wereld. Wat ik vanaf het begin bij 3xM heb gezien, is dat ze daar een stukje van vormen, van die zending die voor hen concreet gestalte krijgt in de vorm van letterlijke ‘uitzendingen’. Ik heb vroeger wel gedacht dat zending en zeker ook uitzending éénrichtingsverkeer was. Dat denk ik nu niet meer. Het is een zaak van heen en weer, van overal naar overal.
Waar je daar met Gods Woord tussenin kunt komen, moet je het niet nalaten, en 3xM doet dat nu juist in landen waar de televisieschermen bij de dagelijkse familiecultuur horen. Wij staan dicht langs de kant, we bidden en we helpen waar het kan.