Blog ‘Heb lief’ – geschreven door Dick Tillema, Hoofd Beheer
Blog ‘Heb lief’ – geschreven door Dick Tillema, Hoofd Beheer, september 2015
Heb Lief
Kort geleden waren mijn vrouw en ik twintig jaar getrouwd. Toen ik dat aan één van onze vrienden vertelde en haar ook vertelde dat onze relatie in de loop van de jaren steeds mooier is geworden stelde zij die bekende vraag. ‘Wat is het geheim van een goede relatie, Dick’? Twintig jaar samen betekent blijkbaar dat de tijd rijp is voor antwoorden. En zeker als je nog steeds groei ervaart. Dat maakt nieuwsgierig. Hoe hou je het zo lang met elkaar vol? Welke spelregels volg je, welk pad, wat is jullie ideale mix? Dat soort zinnen. Het stellen van die vragen betekent ook dat ik verwachting schep bij jou als lezer. Nu gaat hij antwoorden geven.
Gisteren las ik in de NRC een stukje over Lesbos, waar een aantal Nederlandse vrijwilligers hulp bood aan vluchtelingen. Er stond bij dat de meeste vrijwilligers christen waren. En dat ze zelf alle kosten van reis en verblijf hadden betaald. Er klonk respect in door. Vervolgens stond er dat de vluchtelingen verrast en verbaasd waren dat ze na al die kilometers en al die landen vol ruwheid, boosheid en afzien opeens liefdevolle armen tegenkwamen die hen opvingen, hen verder hielpen.
Als ik dan toch een antwoord moet geven op die vraag dan zit hier wel ergens een kern. Dat je liefde geeft zonder tegenprestatie. Bereid bent een mijl extra te gaan. Als ze kortaf is. Als ze hoofdpijn heeft. Als ze vliegen afvangt. Dat je dan luistert naar die zachte stem van de Heilige Geest die zegt: ‘heb lief’. Niet terugslaan. Liever onrecht verdragen op dat moment. In het besef dat je zelf ook maar van genade leeft. De volgende keer ben ik kortaf. Ben ik gefrustreerd en bozig. Zoek ik een schuldige. Ik ben niet beter dan mijn vrouw. Het tweede wat ik je graag wil meegeven is: ken de talen van de liefde zoals Gary Chapman die zo mooi beschreven heeft. Mensen zijn zo verschillend. Mijn vrouw heeft niet zoveel met kadootjes, maar wel veel met dingen samen doen. Ik heb daar minder mee, dus dat vergt een bewuste keuze van mij om dat ‘samen‘ te zoeken en te benoemen. Het derde wat ik geleerd heb is dat mijn vrouw in veel gesprekken en discussies niet uit is op antwoorden en advies. Wat ze wel wil op zo’n moment vol van woorden is een luisterend oor. Geen oordeel. Maar troost, nabijheid, vertrouwen. Daarbij probeer ik te verwoorden wat haar gevoel onder dat alles is. ‘Zeg, volgens mij ben je bang’. Daarmee help ik haar. Je bent bang en dat mag. Hier ben je veilig.
Daarmee kom ik op het laatste en belangrijkste punt. Ik kan niet meer geven dan mij is gegeven. Het besef van die psalmregel ‘als God niet had gered, dan waren wij’. Ik heb het zo nodig dat God mij dagelijks vult met Zijn liefde en genade. Op mijn bureau staat een steen. Aan de ene kant staat ‘forgive’ en aan de andere kant ‘forgiven’. Als ik mij meer voel dan anderen, mij boven hen stel, dan is de boodschap ‘forgive’. Als ik mij schuldig en afgewezen voel, minder dan anderen, dan is de boodschap ‘forgiven’. Zo kneedt en vormt de Heer mij dagelijks en mag ik dagelijks van zijn liefde uitdelen. Aan mijn vrouw, mijn gezin, op mijn werk bij 3xM en overal waar mensen om antwoorden vragen. En ik ze geef.